"Nduk, Kau Bila Nak?"

ASSALAMU`ALAIKUM WARAHMATULLAH


Satu benda yang saya suka buat bila waktu lapang di rumah adalah berborak dengan ibu petang-petang. Kalau sudah terhidang pisang goreng atau jemput-jemput masin bersambal, ketujuh-tujuh adik-beradik akan berkeliling mangkuk sajian dengan segelas Nescafe di tangan. Ini antara waktu paling diingat kalau sudah terpisah jarak. Hal lain kabur-kabur.

Semalam, sedang asyik berbincang, timbul pula soal perkahwinan. Muka tiba-tiba merah. "Matilah kena bash adik-beradik". Dan ia berlaku, daripada mulut si paling muda, "Bang Ochien bila jugak mau kawin?". Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! Dang! (I bet you didn't read all the dang-s). Penamatnya dipukul guna perkataan. "Nantilah umur 35 tahun".

Hah, itu belum lagi ibu kata ibu rindu mahu timang bayi tu. Si adik lelaki terus menyambung buat sepuluh. Ya, 'buat'. Macam buat jemput-jemput masin pulak. Proses pertama, membesarkan, memandikan, mendidik. Kalau besar turns out good ndapa, kalau besar tahunya minta belikan top up jaa? Apapun, budak lelaki yang merangkak remaja kau perlu pandai atur perkataan. "Matilah anak orang". Jawapan ringkas.

"Kalau kau kahwin 35 tahun nak, ibu umur 55 tahun sudah". LOL si ibu. Adik-beradik lain mulai bersorak-sorai macam ini perlawanan bola keranjang. Menggalakkan ibu. Membuat saya tersipu-sipu malu (eww~). Saya alihkan arah perbualan, hujungnya ke situ jua. "Aku takut bu"; lagi, jawapan ringkas. Menjeling adik lelaki, atau siapa-siapalah yang mencetus fenomena canggung neh.

Kau jaga diri-sendiri pun ala kadar. Bilik kau bersepahan. Kasut kau jarang berberus. Jeans kau main lempar dalam almari. Lesen kereta bahkan motor pun, belum ada. Kerja kau belum pasti; atau entah ada entah tiada vacancy wartawan. Nak kahwin begitu, bergualah jawabnya. Kalau lapar, keluar berburu. Anak siapa sanggup wei!

Lalu, 35 tahun set masa untuk punya semua. Rumah. Kereta. Aset, simpanan dan sebagainya. Kalau umur tu semuanya belum lengkap, redah ajelah. Biarlah berburu. Saya panah, kejar; dia siat dan potong kecil-kecil. Saya hidupkan api, dia marinate bakal jamuan. Hei, dapat duduk berhadap-hadapan di depan unggun api pun, romantik bha, kan?

*Nduk = Aduhai

Comments

NadJoliey said…
Mbahahahha! Funny ending.

Aww, you've just lost the bet. Minta maaf, sy kadang2 ada problem sikit nampak perkataan berulang2. Kadang2 "hahaha" pun sy baca ikut berapa kali dia kena taip and kalau rajin sy siap kira lagi berapa kali. Yah, kadang2 laa. Tapi "kadang2" tu sebenarnya agak kerap juga berlaku.

Weird. Sick. I know. Apa boleh buatlah.
Sven Medyona said…
Yeah. Itu pelik. Dan sick. Hahahahaha (if you're wondering, 5 kali 'ha').
Anonymous said…
Hurm, komen ko di atas ni pun termasuk dalam "kadang2" tu. Sudah kira b4 baca ayat dalam krungan ko. O_o"

Popular Posts